Τρίτη 8 Ιουνίου 2010

reconnecting with my inner universe.photos i took in late night hours..



επιστροφη στην χωρα του ποτε.


Μου λειπει η χωρα του ποτε,που παντα ονειρευομουνα κοντα στον πητερ παν και την τινκερμπελ.εκει που για να πεταξεις αρκουσε μοναχα αγαπη,πιστη και..νεραιδοσκονη..μου λειπει η θετικοτητα και η θεληση που ειχα να βλεπω την ζωη σαν παραμυθι.η αθωοτητα που και εκεινη σαν τα χαμενα παιδια της neverland,δεν θα επιστρεψουν ποτε ξανα..
ακομα και πανω στο κορμι μου ειχα χαραξει την υποσχεση πως θα μεινω για παντα παιδι στην ψυχη και τωρα νευριαζω με τον εαυτο μου που τοσο αποπροσανατολιστηκα..σκεφτηκα και μπερδευτηκα που λενε..
ειμαι καπου στο μεταιχμιο σε ολα οσα με απασχολουν αυτο τον καιρο..αισθανομαι αρκετα μεγαλη για τους παλιους προβληματισμους και αρκετα μικρη για αυτους που ερχονται.με εχει κουρασει το ιδιο το κεφαλι μου που δεν σταματαει τις αναζητησεις του ουτε λεπτο.λαχταρω να ξανανιωσω αναλαφρη και ξεγνοιαστη..αυτο δεν σημαινει πως θελω να αποφυγω αυτο που μου συμβαινει,αντιθετως επιθυμω να το κατανοησω,να το επεξεργαστω και να συμφιλιωθω μαζι του σαν υστατη ανακουφιση..
εκεινο που με κανει να γελαω για ακομα μια φορα με το ανθρωπινο ειδος ειναι πως ενω τοτε,θα εδινα τα παντα για να ζησω ολα οσα εχω ζησει και να ρουφαω οση περισσοτερη εμπειρια ζωης γινεται,ισως και με καποια δοση απληστειας καποιες φορες,τωρα το μονο που θελω ειναι να αδειασω απο ολους και ολα.
μεταφορικα χρειαζομαι format..να κρατησω ολα τα δεδομενα μου σε καποιο εξωτερικο σκληρο,αλλα να αποφορτησω ολοκληρωτικα μεχρι να ειμαι ετοιμη να τα ξαναποθηκευσω το "υλικο" μου..και μιλαμε για πολλα GIGA,οχι μαλακιες!
παρατηρω ποσο ευκολο ειναι οταν οι αμυνες σου εχουν εξασθενησει και η διαθεση σου βρισκεται καπου στο γκρι,να ανατραπει ολοκληρος ο κοσμος που εχτιζες μεχρι τωρα.με αλλα λογια,η ιδανικη στιγμη να αποδειξεις στον εαυτο σου πως στην δυσκολη δεν εισαι χεστης και πως ηρθε η ωρα τα χρονια που επενδυσες αναπτυσωντας τις κοσμοθεωριες σου, να δωσουν την θεση τους στην πραξη.καπου μεσα μου,οσο δεν χανω την επαφη το νιωθω να'ρχεται.
για την ωρα αραζω υπομονετικα μες το κουκουλι μου,προσμενωντας την στιγμη που θα ξαναγεννηθω πεταλουδα..

Τετάρτη 2 Ιουνίου 2010

πως μπορεις να κοιμασαι..














..οταν ο δολοφονος του Αλεξη Γρηγοροπουλου ειναι ελευθερος?διανοεισαι πως αυτος ο τυπος εχει παιδια και συνεχιζει να διαιωνιζει την οικτρη του ρατσα..?ισως αφου βρισκεται στην προνομιακη θεση να αναπαραγει αλλα και να αφαιρει ζωες,να νιωθει κατι σαν..θεος.πως ηταν ο αστυνομος Θεο-χαρης στην "Λαμψη"..?κατι τετοιο..
..πως κουκουλωνεσαι στα σκεπασμα σου γεματος αγαλιαση οταν πριν λιγες μερες σκοτωθηκαν ποσα ατομα μονο και μονο επειδη ειχαν ανθρωπιστικη συνειδηση..?μηπως δεν διαθετεις απο αυτο το τελευταιο με αποτελεσμα ολα να απλουστευονται..?οσο για την προχτεσινη πορεια τι να πω..πως για ακομα μια φορα,οι μπατσοι ηταν αυτοι που ξεκινησαν να προκαλουν με την σταση τους?πως η χρηση χημικων ηταν εντελως δισαναλογη σε σχεση με τον αριθμο των διαδηλωτων..πως ενω απλα ο κοσμος φωναζε συνθηματα αρχισαν να τραμπουκιζουν?αλλα δεν μου την εδωσαν μονο οι μπατσοι..αλλα και το γεγονος πως αν σε μια πορεια δεν διεκδικειται το οικονομικο ωφελος,ο κοσμος που θα παρευρεθει ειναι ελαχιστος..ελαχιστος σε συγκριση με την σοβαροτητα του θεματος.συν οτι ηταν λιγοι αυτοι που αντιστεκοντουσαν και δεν επετρεπαν στους μπατσους να τους πανε καροτσακι ως το συνταγμα..
..αληθεια μπορεις να χαλαρωσεις με ολη αυτη την αρνητικη ενεργεια να πλαναται στην ατμοσφαιρα..?οσο υπαρχουν ανθρωποι που ζουν εις βαρος των υπολοιπων,ποτε κανεις δεν θα χαρει εκεινα που εχει..λιγοτερα η' περισσοτερα.διοτι απλουστατα δεν ειναι δικα του..αλλα κλεμενα απο εκεινον που εμεινε με το τιποτα..και το ντομινο συνεχιζεται..και οσο την αυπνια σου κουκουλωνες με χαπια μαθε πως τελικα οντως κοιμασαι..αλλα οταν εισαι ξυπνιος.

no words needed.