Τρίτη 8 Ιουνίου 2010

επιστροφη στην χωρα του ποτε.


Μου λειπει η χωρα του ποτε,που παντα ονειρευομουνα κοντα στον πητερ παν και την τινκερμπελ.εκει που για να πεταξεις αρκουσε μοναχα αγαπη,πιστη και..νεραιδοσκονη..μου λειπει η θετικοτητα και η θεληση που ειχα να βλεπω την ζωη σαν παραμυθι.η αθωοτητα που και εκεινη σαν τα χαμενα παιδια της neverland,δεν θα επιστρεψουν ποτε ξανα..
ακομα και πανω στο κορμι μου ειχα χαραξει την υποσχεση πως θα μεινω για παντα παιδι στην ψυχη και τωρα νευριαζω με τον εαυτο μου που τοσο αποπροσανατολιστηκα..σκεφτηκα και μπερδευτηκα που λενε..
ειμαι καπου στο μεταιχμιο σε ολα οσα με απασχολουν αυτο τον καιρο..αισθανομαι αρκετα μεγαλη για τους παλιους προβληματισμους και αρκετα μικρη για αυτους που ερχονται.με εχει κουρασει το ιδιο το κεφαλι μου που δεν σταματαει τις αναζητησεις του ουτε λεπτο.λαχταρω να ξανανιωσω αναλαφρη και ξεγνοιαστη..αυτο δεν σημαινει πως θελω να αποφυγω αυτο που μου συμβαινει,αντιθετως επιθυμω να το κατανοησω,να το επεξεργαστω και να συμφιλιωθω μαζι του σαν υστατη ανακουφιση..
εκεινο που με κανει να γελαω για ακομα μια φορα με το ανθρωπινο ειδος ειναι πως ενω τοτε,θα εδινα τα παντα για να ζησω ολα οσα εχω ζησει και να ρουφαω οση περισσοτερη εμπειρια ζωης γινεται,ισως και με καποια δοση απληστειας καποιες φορες,τωρα το μονο που θελω ειναι να αδειασω απο ολους και ολα.
μεταφορικα χρειαζομαι format..να κρατησω ολα τα δεδομενα μου σε καποιο εξωτερικο σκληρο,αλλα να αποφορτησω ολοκληρωτικα μεχρι να ειμαι ετοιμη να τα ξαναποθηκευσω το "υλικο" μου..και μιλαμε για πολλα GIGA,οχι μαλακιες!
παρατηρω ποσο ευκολο ειναι οταν οι αμυνες σου εχουν εξασθενησει και η διαθεση σου βρισκεται καπου στο γκρι,να ανατραπει ολοκληρος ο κοσμος που εχτιζες μεχρι τωρα.με αλλα λογια,η ιδανικη στιγμη να αποδειξεις στον εαυτο σου πως στην δυσκολη δεν εισαι χεστης και πως ηρθε η ωρα τα χρονια που επενδυσες αναπτυσωντας τις κοσμοθεωριες σου, να δωσουν την θεση τους στην πραξη.καπου μεσα μου,οσο δεν χανω την επαφη το νιωθω να'ρχεται.
για την ωρα αραζω υπομονετικα μες το κουκουλι μου,προσμενωντας την στιγμη που θα ξαναγεννηθω πεταλουδα..

3 σχόλια:

  1. Αχ!Έχω "βαρεθεί" να το λέω,αλλά σε καταλαβαίνω απόλυτα.Μπορεί να μην βρισκόμαστε στην ίδια φάση ακριβώς αλλά σίγουρα είμαστε και οι 2 μας σε μια φάση που αλλάζουμε και περνάμε σε έναν άλλο τρόπο σκέψης και "καινούργιας" ζωής.Αλλά να σου πω την αλήθεια βαθία μέσα μου μας χαίρομαι,μας χαίρομαι που κατά κάποιο τρόπο έχουμε έναν δικό μας τρόπο να καταπολεμάμε τα προβλήματα και τις αλλαγές που περνάμε.Δεν ξέρω αν συμφωνείς τόσο με αυτό αλλά εγώ σίγουρα έτσι νιώθω και έτσι το βλέπω και το αντιλαμβάνομαι.
    Και όπως είπαμε και συμφωνήσαμε μακρία μας τα "ενεργειακά βαμπίρ",μακριά και αγαπημένα.Δεν έχουμε χρόνο για άσκοπη σπατάλη ενέργειας,και κυρίως ψυχικής ενέργειας.
    Αυτά ήθελα να σου πω και επίσης να σου ξαναθυμίσω πως νιώθω πολύ τυχερή που σε έχω γνωρίσει και είσαι πλέον στην ζωή μου..♥♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Sugar the time is now!Γίνε πεταλούδα και πέτα όσο πιο ψηλά μπορείς!Η ζωή είναι υπέροχη και no matter what ξέρεις πολύ καλά ότι είναι στο χέρι σου να πραγματοποιήσεις και το πιο πιο πιο τρελό σου όνειρο!Go Go girl!

    ΑπάντησηΔιαγραφή