ο δρομος προς το ζεν..

Παει σχεδον μια βδομαδα απο τοτε που αντι να γραφω στο blog,το εγραψα κανονικα!
ειναι που με κρατουσαν απασχολημενη πιο επικοδομητικα πραγματα,οπως για παραδειγμα να τεσταρω την υπομονη μου και να βιωνω καταστασεις που λες.."δεν μπορει,καπου εδω δεν γινεται να πηγαινει παρακατω.."ελα που ο νομος του Μερφυ εχει αλλη γνωμη..!
Βρεθηκα λοιπον αντιμετωπη με ποικιλης μορφης καθημερινα ατυχηματα στα οποια θα προτιμουσα να μην εστιασω,αλλα να στραφω απ'ευθειας στα ευεργετικα του επακολουθα.
ειναι στην φυση μου εξαλου,οση αρνητικοτητα και να επικρατει να ψαχνω καποιο βαθυτερο,θετικο μηνυμα!
Το αποτελεσμα ηταν απειρες ωρες αυτοκριτικης,επαναπροσδιοριση πεποιθησεων και περικοπες σε περιττες πληροφοριες..καταφερα να δω καθαρα ποσο δεν μας ενδιαφερει στα αληθεια η υποληψη του κοινωνικου περιγυρου οσο και ας υποτιθεται πως το γνωριζουμε ολοι ηδη καλα αυτο..αφιερωσα απειρο χρονο στην μοναξια μου,δεν βγηκα ουτε για τσιγαρα,διαβασα πολλα και ενδιαφεροντα blogs,ειδα απιστευτα ντοκυμαντερ..το ενα μαλιστα ανελυε πως διευσδυσαν στην ζωη μας οι "δημοσιες σχεσεις" a.k.a. διαφημιση εκμεταλλευομενη την ανθρωπινη ψυχοσυνθεση.ο ανηψιος του Φροιντ ηξερε καλα τι εκανε..
οσο για μενα,ξαναθυμηθηκα πως οσο και αν δεν μπορουμε να δουμε τα καλα κομματια της ζωης μεσα απο την εκαστοτε μαυριλα που διανυουμε,παντα υπαρχει τροπος να κοψουμε τισ κακες συνηθειες που μας κρατανε πισω και μακρια απο οσα ποθουμε..